“Δεν κατοικούν όλοι οι άνθρωποι τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο.” του συγγραφέα Ζαν Πωλ Ντυμπουά. Ένα βιβλίο που περιγράφει τη ζωή ενός πράου, εργατικού, δοτικού ανθρώπου με αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια που σε κάνει να αναρωτιέσαι στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου πως είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να βρίσκεται στη φυλακή μιας και η αφήγηση της ζωής του γίνεται κυρίως μέσα από τη φυλακή χωρίς να γνωρίζουμε τον λόγο. Η φυλάκιση του λοιπόν δεν συνάδει με την αίσθηση προσφοράς και αλληλεγγύης που διακατέχει τη προσωπικότητα του! Όταν λοιπόν μαθαίνουμε τον λόγο φυλάκισης του καταλαβαίνουμε γιατί γράφτηκε αυτό το βιβλίο! Πόσο εύκολα κρίνουμε τον συνάνθρωπό μας; Πως γενικά κρίνουμε μια πράξη η οποία συμβαίνει μια συγκεκριμένη στιγμή χωρίς να γνωρίζουμε ότι άλλο έχει προηγηθεί και πως «ζυμώθηκε»το συναίσθημα μέχρι να φουσκώσει και να γίνει η έκρηξη!
Ο τίτλος του βιβλίου είναι παρμένος από τα τελευταία λόγια του πατέρα του ήρωα: «Δεν βαραίνουν όλοι οι άνθρωποι τη γη με τον ίδιο τρόπο». Λόγια που προσπαθούν να μειώσουν τη βαρύτητα των λαθών που κάνουν οι άνθρωποι ανάλογα με τον χαρακτήρα τους, τα βιώματα τους και τον βαθμό αγάπης που τους δόθηκε απλόχερα ή φειδωλά! Ένα βιβλίο για το «ειδικό» βάρος του κάθε ανθρώπου και το αποτύπωμα του πάνω σε αυτόν τον κόσμο! Δεν είναι τυχαίο που βραβεύτηκε με ένα από τα σημαντικότερα βραβεία γαλλικής λογοτεχνίας, το βραβείο Goncourt 2019! Ο Ζαν Πωλ Ντυμπουα γράφει με τέτοιο τρόπο που ενώ ο λόγος του φαίνεται απλός, στη πραγματικότητα είναι πολυσήμαντος με χιούμορ, σε πολλά σημεία με σαρκασμό, και με μια λεπτή ειρωνεία που διαπερνά όλο το κείμενο και κάνει την ανάγνωση μιας κατά τα άλλα βαρετής ζωής του ήρωα τόσο ενδιαφέρουσα! Σε κάποια σημεία μάλιστα ο λόγος του θυμίζει κατά πολύ τον λόγο του συμπατριώτη του και πολυβραβευμένου Μισέλ Ουελμπέκ! Γαλλική λογοτεχνία λοιπόν που την απολαμβάνεις όπως ένα γαλλικό κόκκινο κρασί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου