Στον τελευταίο κύκλο οι σκηνές του Τσαφούλια ήταν πιο στιλιζαρεσμένες μιας και δεν πόνταρε πια σε σκηνές άγριου εγκλήματος, οι ρόλοι πιο ήπιοι, πιο συγκρατημένοι και ίσως πιο παραιτημένοι. Ο Μασάτος (Δημήτρης Καπετανάκης) και ο Παντελής Σκλαβής (Πέτρος Λαγούτης) συνέχισαν στην ίδια υποκριτική γραμμή με τα προηγούμενα και μας κράτησαν ευτυχώς μέσα στο σύμπαν του έτερος εγώ. Το σενάριο ήταν αδύναμο και δυστυχώς χωρίς το φιλοσοφικό υπόβαθρο των προηγούμενων κύκλων, ειδικά οι διάλογοι της Κόρας Καρβούνη με τον Τάσο Νουσια ήταν υπερβολικοί και χωρίς λόγο υβριστικοί. Παρ’ όλα αυτά η σειρά κλείνει, όπως θα έπρεπε να κλείσει έχοντας ανεβάσει τον πήχη της ελληνικής αστυνομικής μυθοπλασίας σε όλα τα επίπεδα.