Έλλάς, ηρώων χώρα [Κριτική θεάτρου]

"Ελλάς, ηρώων χώρα": Μια παράσταση της πειραματικής σκηνής του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου με σύνθεση κειμένων του Γεωργίου Σουρή ενός ευφυέστατου χρονικογράφου που χρησιμοποιούσε τον έμμετρο λόγο για να γράψει σατιρική ποίηση σχολιάζοντας με καυστικό τρόπο την πολιτική ζωή και τα κοινωνικά δρώμενα της εποχής του. Η παράσταση στηρίζεται κυρίως σε δύο μονόπρακτα του Σουρή την “Η περιφέρεια” και "Δεν έχει τα προσόντα" και  προσγειώνεται στην ταράτσα του Τσιμεντένιου κτιρίου  (δωρεάς Παπαστράτου) στο Αγρίνιο σαν  πολιτιστικό "μάννα εξ ουρανού". Το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου μας κάνει την τιμή να φέρει στην πόλη μας έναν σύγχρονο Αριστοφάνη όπως χαρακτηρίστηκε κατά την εποχή του, ο Γεώργιος Σουρής, μέσω αυτής της εξαιρετικής παράστασης σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντωνάκου και με ηθοποιούς που ερμηνεύουν "αριστοφανικά" αποδίδοντας φυσικά και αβίαστα τον έμμετρο λόγο. Ο λόγος ρέει σαν ποτάμι και με ένα θέμα που κινείται από την εποχή του Σουρή (επί του Βενιζέλου με το "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν") και φτάνει μέχρι τη δική μας καθιστώντας το άκρως επίκαιρο. Ξεκινάει η παράσταση λοιπόν με ένα κινούμενο σκηνικό (σε μπλε και λευκό) σαν να έρχεται από τότε, φτάνει σε εμάς και στο τέλος φεύγει ξανά για το μέλλον, σαν να κουβαλάμε εμείς οι Έλληνες τη νοοτροπία μας από εποχή σε εποχή χωρίς να αλλάζουμε ιδιαίτερα όπως τόσο εύστοχα παρουσιάζεται στο πιο γνωστό κομμάτι της ποιητικής ανθολογίας του Σουρή "Δυστυχία σου Ελλάς". Υπάρχει συνεχώς κίνηση στη σκηνή γιατί έτσι επιβάλλεται από τον χειμαρώδη λόγο, ακόμα και τα κοστούμια κάποιων ηθοποιών που αλλάζονται επί σκηνής "μιλάνε" κι αυτά: όπως της γυναίκας του κομματάρχη Απλοχέρη που από ένα απλό φόρεμα άβουλης γυναίκας βγαίνει μια ολόσωμη φόρμα μιας δυναμικής γυναίκας που κάνει την επανάσταση της και από το φόρεμα της μοδίστρας βγαίνει ένα φόρεμα μπλε με άσπρη ζώνη και πέπλο σαν τη μικρή μας Ελλάδα που προσπαθεί να αναβαθμιστεί αλλά με λάθος δρόμο, τον εύκολο, χωρίς προσόντα! Όλα τα στοιχεία της παράστασης προσεγμένα και εύγλωττα αντικατοπτρίζουν τη "Δυστυχία σου Ελλάς" αλλά και την ευτυχία ημών να συνειδητοποιούμε και να εκτιμούμε το εξής (παραφράζοντας τον ποιητή): Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τι ποιητές βγάζεις τώρα;