Λατρεία [Κριτική βιβλίου]

 

Λατρεία, της Χάνα Κεντ. Ήταν τόσο δυνατό το πρώτο της βιβλίο, τα «Έθιμα ταφής», που είναι αδύνατον να αντισταθείς στα επόμενα βιβλία αυτής της συγγραφέως όσο κι αν ακολουθούν μια φθίνουσα πορεία ενδιαφέροντος και έκπληξης. Η «Λατρεία» δεν στέκεται στο ύψος των προσδοκιών μου, όπως και το δεύτερο βιβλίο της «Οι Καλοί».  Αν και ο τρόπος γραφής της, η μεταφυσική ματιά της και το ταλέντο της να περιγράφει σφαιρικά, σαν μια αδιάσπαστη ολότητα την ενέργεια της φύσης και της ψυχής του ανθρώπου εξακολουθούν να υπάρχουν στα βιβλία της, οι ιστορίες της, όμως, χάνουν σε στιβαρότητα και επιδραστικότητα. Άλλωστε η «Λατρεία»είναι το πιο προσωπικό της βιβλίο σε σχέση με τα προηγούμενα με αρκετά επαναλαμβανόμενα σημεία που προδίδουν έναν υπερβάλλων ζήλο να προσδώσει, όσο πιο πολύ γίνεται, αξία στο συναίσθημα της. Με αποτέλεσμα, στο τελευταίο της βιβλίο το συναίσθημα να κυριαρχεί εις βάρος του ψυχογραφήματος αλλά χωρίς βέβαια να χάνεται η λυρικότητα στη γραφή της. Τελικά παραμένει η «λατρεία»μου για τα «έθιμα ταφής»...

Σκακιστική νουβέλα [Κριτική βιβλίου]

Σκακιστική νουβέλα, του Στέφαν Τσβάιχ. Ένα λογοτεχνικό διαμαντάκι που διαβάζεται απνευστί και που δεν χρειάζεται να γνωρίζεις σκάκι για να το απολαύσεις! Οι περιγραφές του συγγραφέα που αφορούν τη μονομανία του ενός ήρωα και τη ψυχολογική κατάσταση λόγω εγκλεισμού του άλλου ήρωα κονταροχτυπιούνται πάνω σε ένα πλαίσιο 64 τετραγώνων και βγαίνει νικητής η λογοτεχνία παραδίδοντάς μας ένα αριστούργημα συγγραφικής δεινότητας και ψυχαναλυτικού μεγαλείου! Ένα βιβλίο μικρού μεγέθους (νουβέλα), τόσο μεγάλης αξίας που αναρωτιέται κανείς πως η ευφυΐα και το βάθος σκέψης του συγγραφέα τον οδήγησαν στην αυτοκτονία στερώντας μας και αλλά αριστουργήματα αντί να τον βοηθήσουν να δαμάσει την απελπισία του για να σωθεί! Αλλά όπως έχει πει και ο ίδιος: «Κάποιος μπορεί να ξεφύγει από οτιδήποτε εκτός από τον εαυτό του.»