Τα πάντα όλα [Κριτική ταινίας]

Everthing, everywhere all at once, (Τα πάντα όλα) ταινία των Ντάνιελ  Κουάν και Ντάνιελ Σάινερτ και οι δύο μαζί αυτοαποκαλούνται Ντάνιελς. Μια εντελώς παλαβή ταινία προτεινόμενη για 11 όσκαρ  από τα οποία κατά τη γνώμη μου μόνο ένα είναι σίγουρο ότι πρέπει να της δοθεί: αυτό του μοντάζ! Πρόκειται για την Έβελιν (πολύ καλή η Μισέλ Γιο) εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος που προσπαθεί απελπισμένα να τα βγάλει πέρα σε όλους τους ρόλους της και επιστρατεύονται με κάποιο τρόπο όλες οι εκδοχές της από παράλληλα σύμπαντα για να τη βοηθήσουν. Εντελώς τρελή ταινία με κάποια αντιαισθητικά στοιχεία, χωρίς ταυτότητα ή μάλλον με πολλές ταυτότητες (δράμα, κωμωδία, περιπέτεια, επιστημονικής φαντασίας, όλα αυτά μαζί;) Είναι αριστούργημα ή μπαρούφα; Μάλλον μια συρραφή στοιχείων από διάφορες ταινίες που αγάπησαν οι δημιουργοί της και σκέφτηκαν να τα βάλουν όλα σε ένα μίξερ και να βγάλουν μόνο ένα στοιχείο. (Ακολουθεί σπόιλερ): Και αναρωτιέται κανείς, μα έπρεπε να μπερδέψουν τόσα στοιχεία, να επιστρατευτούν όλες οι εκδοχές μιας μάνας ώστε να μπορέσει να πει στην κόρη της ότι την αγαπά και θέλει να είναι πάντα δίπλα της; Τόσος ντόρος, τόσος σαματάς για κάτι που είναι σημαντικό μεν αλλά τόσο μονοδιάστατο δε, που δεν δικαιολογούνται οι τόσες διαστάσεις!