Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες [Κριτική θεάτρου]

Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες, του Leonard Gershe: Μια θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία της Ρέινας Εσκενάζυ και με ηθοποιούς τους Αναστάση Ροϊλό, Ερριέτα Μανούρη, Πέμη Ζούνη και Κωνσταντίνο Ελματζιόγλου. Πρόκειται για μια ρομαντική, τρυφερή, με πνεύμα και χιούμορ ιστορία ενός τυφλού μουσικού που ερωτεύεται και διαπραγματεύεται την ελευθερία και την ευτυχία του με τους ανθρώπους γύρω του. Στον ρόλο του τυφλού ο Αναστάσης Ροϊλός, ο οποίος μετακομίζει στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 60 για να ζήσει μόνος του και να ανοίξει τα φτερά του μακριά από την υπερπροστατευτική μητέρα του που υποδύεται η Πέμυ Ζούνη. Εκεί, στο διπλανό διαμέρισμα, γνωρίζει ένα κορίτσι (Ερριέτα Μανούρη) μια πρώην χίπισσα που θέλει να γίνει ηθοποιός και ονειρεύεται την επιτυχία και την καταξίωση. Είναι δυο νέοι λοιπόν που θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους και σαν πεταλούδες να πετάξουν προς την αυτοπραγμάτωση και κατά συνέπεια την ευτυχία! Το κορίτσι βλέπει τα πράγματα επιφανειακά και τυχοδιωκτικά λόγω της συναισθηματικής της αναπηρίας. Το αγόρι βλέπει τα πράγματα με τα μάτια της ψυχής και του νου του λόγω της σωματικής αναπηρίας του με αποτέλεσμα να έχει περισσότερη ενσυναίσθηση σε σχέση με το κορίτσι. Και μια μάνα στη μέση ως η φωνή της λογικής αλλά και με όλα τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις της παλιάς γενιάς που προσπαθεί να φρενάρει την ξέφρενη ορμή της νέας γενιάς εκείνης της εποχής αλλά και διαχρονικά θα λέγαμε! 

Έλλάς, ηρώων χώρα [Κριτική θεάτρου]

"Ελλάς, ηρώων χώρα": Μια παράσταση της πειραματικής σκηνής του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου με σύνθεση κειμένων του Γεωργίου Σουρή ενός ευφυέστατου χρονικογράφου που χρησιμοποιούσε τον έμμετρο λόγο για να γράψει σατιρική ποίηση σχολιάζοντας με καυστικό τρόπο την πολιτική ζωή και τα κοινωνικά δρώμενα της εποχής του. Η παράσταση στηρίζεται κυρίως σε δύο μονόπρακτα του Σουρή την “Η περιφέρεια” και "Δεν έχει τα προσόντα" και  προσγειώνεται στην ταράτσα του Τσιμεντένιου κτιρίου  (δωρεάς Παπαστράτου) στο Αγρίνιο σαν  πολιτιστικό "μάννα εξ ουρανού". Το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου μας κάνει την τιμή να φέρει στην πόλη μας έναν σύγχρονο Αριστοφάνη όπως χαρακτηρίστηκε κατά την εποχή του, ο Γεώργιος Σουρής, μέσω αυτής της εξαιρετικής παράστασης σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντωνάκου και με ηθοποιούς που ερμηνεύουν "αριστοφανικά" αποδίδοντας φυσικά και αβίαστα τον έμμετρο λόγο. Ο λόγος ρέει σαν ποτάμι και με ένα θέμα που κινείται από την εποχή του Σουρή (επί του Βενιζέλου με το "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν") και φτάνει μέχρι τη δική μας καθιστώντας το άκρως επίκαιρο. Ξεκινάει η παράσταση λοιπόν με ένα κινούμενο σκηνικό (σε μπλε και λευκό) σαν να έρχεται από τότε, φτάνει σε εμάς και στο τέλος φεύγει ξανά για το μέλλον, σαν να κουβαλάμε εμείς οι Έλληνες τη νοοτροπία μας από εποχή σε εποχή χωρίς να αλλάζουμε ιδιαίτερα όπως τόσο εύστοχα παρουσιάζεται στο πιο γνωστό κομμάτι της ποιητικής ανθολογίας του Σουρή "Δυστυχία σου Ελλάς". Υπάρχει συνεχώς κίνηση στη σκηνή γιατί έτσι επιβάλλεται από τον χειμαρώδη λόγο, ακόμα και τα κοστούμια κάποιων ηθοποιών που αλλάζονται επί σκηνής "μιλάνε" κι αυτά: όπως της γυναίκας του κομματάρχη Απλοχέρη που από ένα απλό φόρεμα άβουλης γυναίκας βγαίνει μια ολόσωμη φόρμα μιας δυναμικής γυναίκας που κάνει την επανάσταση της και από το φόρεμα της μοδίστρας βγαίνει ένα φόρεμα μπλε με άσπρη ζώνη και πέπλο σαν τη μικρή μας Ελλάδα που προσπαθεί να αναβαθμιστεί αλλά με λάθος δρόμο, τον εύκολο, χωρίς προσόντα! Όλα τα στοιχεία της παράστασης προσεγμένα και εύγλωττα αντικατοπτρίζουν τη "Δυστυχία σου Ελλάς" αλλά και την ευτυχία ημών να συνειδητοποιούμε και να εκτιμούμε το εξής (παραφράζοντας τον ποιητή): Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τι ποιητές βγάζεις τώρα;

El Embarcadero [Κριτική σειράς]

El embarcadero (The pier): σειρά στο Ertflix, 16 επεισοδίων από τους δημιουργούς του "La casa de papel" και με πρωταγωνιστή τον Αλβάρο Μόρτε. Ο γνωστός μας profesor σε έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο, εξίσου πολύ καλός, υποδύεται τον Όσκαρ έναν χρηματιστή που ταξιδεύει συνεχώς δίνοντας του τη δυνατότητα να ζει παράλληλα δυο ζωές, μία με τη γυναίκα του στη Βαλένθια και μία με την ερωμένη του στην Αλμπουφέρα! Τώρα πως γίνεται αυτό, να είναι εξίσου ερωτευμένος με δυο γυναίκες, να ζει για οκτώ χρόνια διπλή ζωή, να το αντέχει προσπαθώντας να είναι ευτυχισμένος και να ψάχνει την αλήθεια μέσα στο ψέμα; Αυτό προσπαθεί να εξηγήσει η σειρά και να δώσει απαντήσεις στοχεύοντας όμως περισσότερο στις αισθήσεις του θεατή παρά στο πνεύμα! Με την καταπληκτική φωτογραφία, το πολύ καλό μοντάζ και την έξυπνη και θελκτική σκηνοθεσία, ο Αλεξ Πίνα και οι συνεργάτες του κρατούν το ενδιαφέρον του θεατή αν και σε πολλά σημεία καταλαβαίνει κανείς ότι η σειρά πλατιάζει και ο χρόνος γεμίζει με αισθησιακές σκηνές που έχουν ως αυτοσκοπό το οφθαλμόλουτρο και όχι την εμβάθυνση στους χαρακτήρες και στα αίτια των συμπεριφορών και των επιλογών τους! Είναι μια σειρά με ένα πανέμορφο περιτύλιγμα που όταν το ξετυλίγεις βρίσκεις ένα κομμάτι τούρτας, το γεύεσαι κι αυτό, και μετά τέλος, μέχρι εκεί!

Η μητέρα του σκύλου [Κριτική βιβλίου]

«Η μητέρα του σκύλου» του Παύλου Μάτεσις. Ένα μυθιστόρημα με θεατρικές γεμάτες λυρισμό εικόνες γεννημένες από έναν λογοτεχνικό λόγο που ρέει σαν καθάριο, κρυστάλλινο νερό! Ο Μάτεσις εμβαθύνει στους χαρακτήρες του με έναν μαγευτικό και ευφυή τρόπο χωρίς να «βαραίνει» τον λόγο του, τουναντίον, τους παρουσιάζει με μια «αβάσταχτη ελαφρότητα» μέσω της αφήγησης του βασικού του χαρακτήρα της Ραραούς! Το τέχνασμα που χρησιμοποιεί είναι  να βάζει τη Ραραού ένα μικρό κοριτσάκι να περιγράφει γεγονότα της δική της ζωή, της οικογένειας της και των γειτόνων της σε μια επαρχιακή πόλη στα χρόνια του πολέμου του 40 όπως τα βλέπει η αλαφροΐσκιωτη ματιά της αλλά και μετέπειτα καθώς μεγαλώνει και μετακομίζει στην Αθήνα μαζί με τη μητέρα της συνεχίζει να περιγράφει φαντασιακά τη ζωή της μέσα από το «φτωχό» της πνεύμα! Οπότε έτσι ο συγγραφέας δεν επικρίνει τους χαρακτήρες του, δεν κατηγορεί, τοποθετεί όμως στα θεμέλια του κόσμου που τους περιβάλλει τους δικούς του δυναμίτες όπως: σαρκασμό, ειρωνεία και μπόλικο δηκτικό χιούμορ!

Mary of Easttown [Κριτική σειράς]

Mare of Easttown, μια πολύ καλή mini σειρά της ΗΒΟ με μια εκπληκτική  Κέιτ Γουίνσλετ! Πρόκειται για μια αστυνομική σειρά με τη Γουίνσλετ ως Mare να είναι η αστυνομικός ντεντέκτιβ της περιοχής! Μόνο που το αξιοσημείωτο της σειράς είναι ότι δεν εστιάζει τόσο στην αστυνομική πλοκή της υπόθεσης αλλά περισσότερο στους χαρακτήρες αυτής της κλειστής κοινωνίας που όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους αλλά στην ουσία παραμένουν ξένοι! Κάθε χαρακτήρας έχει υπόσταση και βάθος. Παρουσιάζονται, λοιπόν, ως τρωτοί άνθρωποι με αδυναμίες, μυστικά, πληγές και τραύματα ψυχικά που προσπαθούν να συμβιώσουν και να νιώσουν την αποδοχή και την αγάπη σχηματίζοντας έναν κύκλο! Και στο κέντρο του κύκλου στέκεται μια Γουίνσλετ με μια απίστευτη εκφραστικότητα εσωτερικού πόνου και ανείπωτης θλίψης, αμακιγιάριστη στις περισσότερες σκηνές και με παραπανίσια κιλά που κάνει ακόμα πιο γνήσιο το υποκριτικό της ταλέντο και καταφέρνει να σε θαμπώσει και να σε γοητεύσει τόσο ώστε να μη τη ξεχνάς αφού η υπόκωφη ένταση της ερμηνείας της ξεπερνά τη μικρή οθόνη και σε ακολουθεί για καιρό!

Unorthodox [Κριτική σειράς]

 

Unorthodox, μια εκπληκτική mini σειρά με μια μικρόσωμη πρωταγωνίστρια που η ερμηνεία της σκάει σαν βόμβα μεγατόνων! Πρόκειται για την Shira Haas, μια ισραηλινή ηθοποιό που κρατά όλη τη σειρά πάνω στους μικροσκοπικούς της ώμους και την αποθεώνει! Είναι απλά συγκλονιστική! Η σειρά μας περιγράφει τη ζωή της μέσα σε μια κοινότητα χασιδιστών Εβραίων που ζουν στο Μπρούκλιν ως μια κλειστή, απομονωμένη κοινότητα με αυστηρούς κανόνες και περιορισμούς! Σκεφτείτε λοιπόν πως ζουν οι γυναίκες σε μια τέτοια σκληροπυρηνική κοινότητα! Δεν πρέπει να φαίνονται τα μαλλιά τους, κυκλοφορούν με περούκες γιατί τους έχουν ξυρίσει το μαλλί, δεν πάνε σχολείο, δεν πρέπει να ασχολούνται με τίποτα άλλο παρά μόνο με το νοικοκυριό τους και να γεννάνε παιδιά για να αντισταθμίσουν τις απώλειες του ολοκαυτώματος! Και έρχεται η μικρούλα, που μόνο στο μπόι τη λες μικρή, που όταν συνειδητοποιεί τι σημαίνει γάμος, δραπετεύει από τη «φυλακή» της και με απίστευτα κότσια κάνει σιγά σιγά τα βήματα της προς την ελευθερία και προς τον εαυτό της!

Κορίτσι, Γυναίκα, Άλλο [Κριτική βιβλίου]

Κορίτσι, Γυναίκα, Άλλο! της Evaristo Bernardine: Ένα βιβλίο-ψυχογράφημα 12 γυναικών που έχουν αυτοπροσδιοριστεί και «απαιτούν» τον σεβασμό μας! Μέσα σε λίγες σελίδες κάθε κεφαλαίου η συγγραφέας καταφέρνει να περιγράψει εκ βαθέων καταγωγή, βιώματα, ιδιαιτερότητα και τρόπο σκέψης καθεμιάς γυναίκας με απλή ακατάπαυστη γλώσσα (δεν χρησιμοποιεί τελείες) και είναι σαν να τη φέρνει ζωντανά μπροστά μας και να τη καταλαβαίνουμε απόλυτα! Όλες οι ηρωίδες της συσχετίζονται μεταξύ τους κατά κάποιο τρόπο. Παίρνει λοιπόν μικρά κοριτσάκια με διαφορετικό χρώμα, καταγωγή και θρησκεία, μας τα μεταναστεύει στο Λονδίνο και τα ενηλικιώνει παρουσιάζοντας κάθε αντιξοότητα και ρατσιστική συμπεριφορά που βίωσαν μέχρι να βρουν τον εαυτό τους! Ότι μας φαίνεται διαφορετικό και αλλιώτικο, λοιπόν, αποκτά σάρκα και οστά και γίνεται πιο οικείο και πιο προσηνές, αφού περιγράφονται οι ίδιες ανάγκες καταξίωσης, οι ίδιες ανησυχίες, ίδιες επιθυμίες και τελικά ο ίδιος πόθος ανάδειξης της μοναδικότητας του καθενός και κατάπνιξης της ανθρώπινης μοναξιάς σε μιαν άνιση κοινωνία!  

42ο C [Κριτική σειράς]

 

42^ο C. Μια ελληνική σειρά της COSMOTE που διέψευσε τις προσδοκίες μου! Στο υπέροχο φυσικό σκηνικό της Κέρκυρας, στα πανέμορφα τοπία, στην εκπληκτική φωτογραφία και εικόνα 4Κ, η σκηνοθεσία και το σενάριο δεν κατάφεραν να σταθούν αντάξιά τους! Μια προβληματική οικογενειακή ιστορία με μυστικά και ένα κύκλωμα μαστροπίας, δυο παράλληλες ιστορίες που δεν κατάφεραν να δέσουν μεταξύ τους αρμονικά και να εξυπηρετήσουν η μια την άλλη σεναριακά! Στιλιζαρισμένες σκηνές που δεν εξυπηρετούν πουθενά, διάλογοι μετέωροι χωρίς να στηρίζουν την υπόθεση, απειλές και φόνοι χωρίς να δικαιολογούνται, επιτηδευμένη σκιαγράφηση χαρακτήρων με αυτοσκοπό το μυστήριο (βλέπε θείος και ξάδερφος), αλλεπάλληλα φλας μπακ που κουράζουν και μπερδεύουν! Και όλα αυτά σε ένα μαγευτικό τοπίο και σε ένα πανέμορφο σπίτι που κλέβουν την παράσταση! Υπήρξαν καλά μεμονωμένα στοιχεία (όπως η απεικόνιση της ψυχολογικής αστάθειας της Λένας), καλές ερμηνείες αλλά δυστυχώς δεν συνενώθηκαν καλά για να βγει ένα ομοιογενές μείγμα άρτιας κινηματογράφισης πολλά υποσχόμενης! Ακόμα και ο τίτλος της σειράς φαντάζει άκαιρος, δεν δένει με την πλοκή! 

Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς [Κριτική Ταινίας]

 Η μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς του Γιάννη Οικονομίδη. Μια εκπληκτική μαύρη κωμωδία για τον υπόκοσμο με απίστευτες ερμηνείες όλων των επαγγελματιών και μη ηθοποιών! Η ταινία περιγράφει τον κόσμο της νύχτας με τόσο γλαφυρό τρόπο μόνο και μόνο με τα πρόσωπα που χρησιμοποιεί αφού το casting της ταινίας είναι εξαιρετικό, τόσο που να αναρωτιέσαι: μα που τους βρήκε αυτούς τους τύπους ο σκηνοθέτης! Αλλά και ο Βασίλης Μπισμπίκης ως γόης, πρώην λαϊκός τραγουδιστής, η Βίκυ Παπαδοπούλου ως μοιραία γυναίκα που προκαλεί τον «Τρωϊκό πόλεμο», ο καταπληκτικός Γιάννης Τσορτέκης ως ο απατημένος πλούσιος σύζυγος και ο Στάθης Σταμουλακάτος,  η ήρεμη, «συμπονετική» προς όλους, δύναμη που ξαφνικά «πετάει» τις σφαίρες του σαν στραγγάλια δημιουργούν ένα αμοραλιστικό σύμπαν χωρίς κανόνες, χωρίς παρατάξεις, χωρίς κακούς και καλούς αφού όλοι κολυμπούν στα ίδια λασπώδη νερά σαν τα γουρουνάκια και χάνονται μέσα στην ματαιοδοξία τους και στο κυνήγι του εύκολου χρήματος. Σε αυτόν τον κόσμο όμως υπάρχει μια σταθερή "αξία": η σχέση ελληνίδας μάνας με τον γιο της υπό γκαγκστερικό καθεστώς βέβαια χωρίς όμως να διαφέρει επί της ουσίας από τη "καθώς πρέπει" ζωή αφού εξακολουθεί να είναι μια σχέση εξάρτησης, υποταγής, χειριστική και εν τέλει καταστροφική! 

Promising young woman [Κριτική ταινίας]

 

Promising young woman της Φέρνελ με την εκπληκτική Κάρεϊ Μάλιγκαν υποψήφια για όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου. Η Μάλιγκαν υποδύεται την Κάσι που ζει φαινομενικά μια ήρεμη ζωή με χρώματα παστέλ στο σπίτι των γονιών της ενώ μέσα της χάσκει ένα βαθύ τραύμα που προσπαθεί να το κλείσει γεμίζοντας το με μίσος και εκδικητική τάση προς το αντρικό φύλο...γιατί αυτό της στέρησε την καλύτερή της φίλη η οποία έχασε τη ζωή της αφού δεν ξεπέρασε ποτέ τον ομαδικό βιασμό που υπέστη από μια ομάδα φοιτητών όταν σπούδαζαν μαζί στην ιατρική σχολή! Αλλά και η Κάσι δεν ξεπέρασε ποτέ τον θάνατο της φίλης της κυρίως γιατί δεν τιμωρήθηκε κανείς αφού τέτοια εγκλήματα δύσκολα βρίσκουν τον δρόμο της δικαιοσύνης!