Ζωή μέχρι χθες, του Γιάννη Ξανθούλη. Πολύ καλή ελληνική λογοτεχνία όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει ο Ξανθούλης!Οι περιγραφές του, οι εικόνες, οι λέξεις του για την ελληνική αστική οικογένεια πέρα από τη λογοτεχνική τους αξία είναι τόσο χειρουργικά ακριβείς και ρεαλιστικές που ζωντανεύουν τους ήρωες και παρουσιάζονται μπροστά σου με σάρκα και οστά όντας σίγουρος ότι τους έχεις συναντήσει και τους ξέρεις! Όσον αφορά τη βασική ηρωίδα του, την Αμφιτρίτη, δεν κατάφερε να με κάνει να συμπάσχω μαζί της και να τη συμπονέσω στο πρώτο μισό του βιβλίου γιατί ήταν σε πλήρη σύγχυση! Υπήρξαν υπερβολές για τη γυναικεία ψυχοσύνθεση ή έστω την εφηβική ψυχοσύνθεση όσο κι αν την όπλιζε ο συγγραφέας με τόλμη, τρέλα και επαναστατικότητα.Στο δεύτερο μισό έγινε πιο ενδιαφέρουσα η προσωπικότητα της Αμφιτρίτης που προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια της, να τα ράψει μεταξύ τους και να «γράψει»ξανά τη ζωή της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου