Ένα βιβλίο που όταν ξεκινάει ένας βιβλιόφιλος να το διαβάζει είναι σαν να μιλάει απευθείας στην ψυχή του. Διαβάζει λοιπόν για: λογοτεχνικό φαρμακείο, πλωτό βιβλιοπωλείο, βιβλιοπώλη που «συνταγογραφεί» βιβλία προτείνοντας βιβλία που θα γιατρέψουν τις ψυχές των πελατών και δεν πουλάει βιβλία που κρίνει ότι δεν είναι για τη περίπτωση των ανθρώπων που έρχονται και του τα ζητάνε! Ο ιδανικός βιβλιοπώλης σε ένα τέλειο σκηνικό ενός πλωτού βιβλιοπωλείου στα νερά του Σηκουάνα στο Παρίσι! Και λες εδώ είμαστε! Κρατάς στα χέρια σου ένα βιβλίο που ως βιβλιόφιλος λαχταράς να το διαβάσεις γιατί φαίνεται να είναι ότι έχεις σκεφτεί και ονειρευτεί για το κόσμο των βιβλίων! Όσο προχωράς όμως την ανάγνωση η λαχτάρα μειώνεται γιατί ανακαλύπτεις ότι το βιβλίο δεν γράφτηκε για τον κόσμο των βιβλίων αλλά για τον χαμένο έρωτα του βιβλιοπώλη που αποφασίζει να γιατρέψει τη δική του ψυχή πουλώντας κυριολεκτικά και μεταφορικά το βιβλιοπωλείο του!! Γίνεται πια ένα συνηθισμένο βιβλίο που μιλάει για βασικά θέματα ζωής: έρωτα, φιλία, απώλεια, πένθος, ταξίδια με ωραίες περιγραφές αλλά χάνοντας τη μαγεία του κόσμου των βιβλίων αφού προσπαθεί να σε ταξιδέψει χωρίς πυξίδα, χωρίς καπετάνιο χωρίς καν το μέσο: το πλωτό βιβλιοπωλείο γιατί απλούστατα δεν υπάρχει πια. Η συγγραφέας «πούλησε» το μέσο της, τον βασικό της άξονα, το τέλειο σκηνικό της μέσα στο οποίο μπορούσε να περιγράψει και να εμβαθύνει όποιο θέμα ήθελε μιλώντας μέσα από βιβλία! Μια καταπληκτική ιδέα σαν πεταμένο χαρτί στα νερά του Σηκουάνα!! Βέβαια για να μην αδικήσουμε το βιβλίο που προσφέρει σε αρκετά σημεία καλές στιγμές ανάγνωσης και είναι ένα ευχάριστο και αισιόδοξο βιβλίο, ο ελληνικός του τίτλος παραπλανά τον αναγνώστη γιατί ο πραγματικός γερμανικός του τίτλος είναι «Το δωμάτιο λεβάντας» που σίγουρα είναι πιο κοντά στο θέμα του βιβλίου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου