Ασημένια θάλασσα του Πάνου Τσερόλα [Κριτική]

 

Ασημένια θάλασσα του Πάνου Τσερολα
Να είναι καλοκαίρι, να είσαι στη θάλασσα με ένα καταγάλανο ουρανό, ο ήλιος στις μεγάλες του δόξες να δικαιολογεί και να εξηγεί απόλυτα τον Ελυτη ως ηλιάτορας κι εσυ να διαβάζεις την «Ασημενια θάλασσα» του Πάνου Τσερόλα και να αναρωτιέσαι μα πόσο δυνατό είναι αυτό το βιβλίο που μπορεί να σε μεταφέρει από το άπλετο φως στο απόλυτο σκοτάδι, από το καθαρο της ατμόσφαιρας στο γκρίζο και στο βρώμικο και τελικά σε ένα κατεστραμμένο και χωρίς χρώματα σύμπαν! Το βιβλίο αυτό μας μεταφέρει όχι σε ένα παράλληλο σύμπαν αλλά σε ένα εντελώς αντίθετο από αυτό που ζούμε σε ένα δυστοπικο και ζοφερό σύμπαν που προέκυψε από μια ανεξήγητη ολική καταστροφή! Μέσα σε μια ατμόσφαιρα θρίλερ παρακολουθούμε με αγωνία έναν νεαρό άνδρα που επέζησε μιας καταστροφής που εν τελει δεν έχει καμία σημασία τι τη προκάλεσε γιατί σημασία έχει ο αγώνας επιβίωσης αυτού του ανθρώπου, οι σκέψεις του, οι επιλογές του, το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος,κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, οταν θέτει στόχο και σκοπό ζωής όσο απατηλός και αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως! Ένα εκφοβιστικό, άγριο, πάνω από τις ανθρώπινες αντοχές,ταξίδι -με εχθρούς το κατεστραμμένο περιβάλλον (η εκδίκηση της φύσης προς τον άνθρωπο) αλλά και τον ίδιο τον άνθρωπο που έχει αποκτηνωθεί -προς την Ελπίδα (κυριολεκτικά και μεταφορικά)! Ένα απίστευτο θανατερό θρίλερ με ολοζωντανες περιγραφες (να γεύεσαι τη στάχτη που έχει σκεπάσει τα παντα), μια απρόσμενη επιλογή θεματος από Έλληνα συγγραφέα! Μένεις εκπληκτος...